DAG 28 – 20 aug – Uitzichten, watervallen en relaxen

Zo die Duitsers weten tenminste wat een lekker ontbijt is: zelf gemaakte broodjes, van die hele stevige waarbij je na 2 vol zit, lekker beleg, kaas, zelfgemaakte jam, vers fruit etc. Even geen toast.

’t Is wel een apart (midden 30) stel die Duitsers, niet onaardig maar wat stug. Ze hebben Zur Alten Mine overgenomen van oom Alois Mauthe die 20 jaar geleden het guesthouse is gestart en dit stel heeft het een aantal jaar geleden van hem overgenomen. Ze vertelden dat er een hike op hun grondgebied kon worden gedaan van 20 minuten. Ray heeft dit gewandeld en wat blijkt, je komt terecht bij de ingang van de Alten Mine en onderweg kom je allemaal graven (!) tegen van o.a. oom Alois, een vriend of zo van hem en alle dode huisdieren waaronder hond Sandy. Ápart hoor om je naam op een graf te zien staan.

Enfin na het ontbijt wat tips van Rainier ontvangen en op pad. Gisterenavond hebben we wat caches gedownload op onze mobiel en hopen dus ook nog wat “schatten” onderweg te vinden. The Pinnacle is ons eerste punt en na van het uitzicht te hebben genoten (helder weer, wat een geluk want vaak is er mist) zijn we op zoek gegaan naar de cache en ja… gevonden door Ray. De meisjes zijn meer geïnteresseerd in allerlei lizards die in vele soorten en maten voorkomt, dan zien ze ook “diamanten” en beginnen de bergkristalletjes driftig uit te hakken met stenen, totdat hun vader met zijn “leatherman” gereedschap komt en begint te hakken. Buit natuurlijk mee de auto in. Op het Gods’ Window, we besluiten de klim door het regenwoud te maken pfff dan is het opeens erg warm en zijn we buiten adem. Het uitzicht is weids en we begrijpen de naam Gods’ Window maar het uitzicht bij het onderste punt (zonder klim) is mooier en dan nog lang niet zo mooi als gisteren bij de Blyde River Canyon.  Op naar de Berlin waterval, hier valt niet veel te lopen of te klimmen, een mooie waterval maar niet spectaculair. De Achterbank vraagt of ze nog ergens het water in kunnen. Tja, we hopen het wel maar niet hier. Wat gaan we nu doen? Nog 30 km doorrijden naar Bourke’s Potholes of terug naar een andere waterval. Ray had foto’s van Bourke’s gezien en dat zag er wel spectaculair uit dus vooruit dan maar. Het entree was hier niet de gebruikelijke R10, maar R120 er moest dus meer zijn dan alleen een uitzicht. Eerst 10 minuten wandelen en toen …. Wow diepe kloven met gaten uitgesleten door het vallende water en boven de waterval kon je klimmen en heerlijk op de rotsen zitten en door het snelstromende water lopen. L en A werden helemaal enthousiast. Hup allemaal schoenen uit met de voeten in het ijskoude kristalheldere water, zon erbij en genieten. We moesten echt aan oma Francisje denken want die zou de eerste zijn geweest om door het water te banjeren over de gladde stenen en dan ergens zitten op de rosten. Ray bleef zitten die vond het water te koud, maar ik en de meiden zijn lekker gaan lopen en klauteren. Als back-up had ik een handdoek en bikini’s voor de meiden meegenomen en dat was maar gelukkig ook want onze A viel in het water, hahaha haar broek kleddernat.

Na 2 uur maar weer terug gaan lopen via een andere route en deze was nog mooier dan de eerste. Bij de uitgang ons zelf maar op een ijsje getrakteerd en toen hoorden we opeens “Hallo, how is this possible???” We kwamen het Belgische (Franssprekend) gezin tegen waarmee we in St. Lucia samen de hippo en croc bootsafari hebben gedaan, die we vervolgens een paar dagen later bij de gate van het Kruger tegen kwamen en nu hier. Grappig!

Zij vertrekken vrijdag ook naar huis vanuit Johannesburg, dus mogelijk komen we ze weer tegen.

Iedereen moe en voldaan weer terug naar Zur Alten Mine, waar we nog 2 uurtjes licht hebben en kunnen spelen, lezen of wat dan maar ook. Nog even een snelle tussenstop bij de lokale Spar waar we drinken en snacks inslaan voor morgen, want dan moeten we naar Johannesburg onze laatste stop en dat is zeker 5 uur rijden.

We zouden eigenlijk een braai doen, maar gezien alle spullen die je dan moet kopen en de rotzooi die je hebt zijn we gaan eten in The Glass House en dat was geen verkeerde keuze. Hier super heerlijke chicken curry gegeten met RIJST, daarbij pappadum en overheerlijke chutney. Mjammie echt van genoten en daarna nog een breadpudding met custard er bovenop. Hahaha slank worden zit er niet in. En net als we klaar zijn komen er nog meer gasten binnen, jawel het Belgische gezin weer, wat hebben we gelachen en hoe krijgen we het voor elkaar.

Met dank aan Tripadvisor want dit restaurant staat op nummer 1 in Graskop.

Onze laatste nacht in Graskop, het einde van onze reis is in zicht. De meisjes tellen af en oma ook. Ray en ik hebben het hier nog wel naar onze zin, kan nog wel even doorreizen maar aan alles komt een eind.